در میان روضه‌هایت زندگی کردن خوش است
در میان روضه‌هایت زندگی کردن خوش است
خط‌به‌خط این کتاب، روضه‌هایی در قالب متن ادبی است و احساسات مخاطب را به زنجیر می‌کشد.
عمری پای روضهها نشستیم و مقتل خواندیم و گریستیم در غم مظلومیت کسی‌که آزادگی و شجاعتش زبانزد خاص و عام بوده و هست. آن‌چنان دل به مِهر بی‌انتهایش سپردیم و حاجت‌هایمان را به صف کردیم تا با دستان کوچک و بزرگ این خاندان، گره از کارمان باز شود. می‌خواهیم این‌بار، این فداکاری عظیم را به چشم یک سبک زندگی نگاه کنیم و توشه‌ای برای دنیا و آخرتمان برداریم.
«در میان روضه‌هایت زندگی کردن خوش است» مجموعه روایت‌هایی از واقعۀ عاشورا است که در قالب سبک زندگی بیان شده است.
با بیان برش‌های تأثیرگذار این واقعه، یک سبک زندگی را برای خانواده‌‌‌های اسلامی به تصویر کشیده است. نویسنده با طرح موضوعات مختلف و کاربردی در حوزۀ خانواده و تربیت فرزند، نقطه اتصال‌های تأثر برانگیزی را با شهدای کربلا برقرار کرده است.
خط‌به‌خط این کتاب، روضه‌هایی در قالب متن ادبی است و احساسات مخاطب را به زنجیر می‌کشد. گریستن بر مصیبت اباعبدالله(ع) مؤثر و جریان‌ساز است؛ اما زندگی کردن در بطن این روضهها و زنده نگهداشتن آن‌ها در متن زندگی، سبب رویش و جوشش آن خواهد شد. برای تحقق این امر، باید متن روضهها را زندگی کرد؛ باید رسم زیستن آموخت و در بنا و بقای خانواده آن را به‌کار گرفت.
در اولین بخش این کتاب موضوع گذشت مطرح می‌شود و این‌گونه تلنگر می‌زند: «تو چرا بخشیدی و من چرا نبخشم حسین؟!» و نویسنده با مطرح کردن موضوع گذشت سیدالشهدا از حُربن‌یزید، تلنگرهایی را برای گذشت در زندگی مشترک بیان می‌کند.
«بچه ها دنبال‌بازی را دوست دارند» دومین فصل این کتاب است. در این فصل نویسنده پای بچه‌ها را به این سبک زندگی باز کرده و تأثیر رفتارهای والدین بر آن‌ها را بررسی می‌کند. همچنین در فصل «چقدر فاصله است میان تربیت ما تا تربیت شما حسین!» نکات تربیتی و اخلاقی در تربیت فرزندان را بیان می‌کند.
در فصل «کاش معنای "دخترها پدری هستند" را می‌فهمیدیم» در‌می‌یابیم که دختران گرچه مرد نیستند، اما مردانه زندگی می‌کنند و اسلام چه خوب ارزش و مقام دختران را به جهانیان شناساند و عینک جهالت را از چشمانشان برداشت. زن‌ها که اهل عاطفه‌اند و همین احساسات پاک آن‌هاست که ایمانشان را محکم‌تر کرده است.کودک خردسال که پایش را به زندگی یک زوج می‌گذارد این‌ها را بهتر و بیشتر می‌توان درک کرد. در فصل «چرا اینقدر صبوری رباب؟» از یک طفل خردسال می‌خوانیم. «ببین چقدر خانواده باران است کربلای حسین!» کوچک و بزرگشان حضور دارند.
«بچه ها بهانه می‌گیرند. بهانه‌گیری، عیب بچه‌ها نیست » این را در خانوادۀ کربلا می‌بینیم. «بچه‌ها لطیف‌اند، مثل برگ گل» تاب و تحمل بزرگ‌ترها را ندارند و صبرشان به اندازۀ خودشان است. « دل بچه ها که می لرزد آسمان ترک برمی‌دارد» و در کربلای حسین چقدر دل لرزید!
«آب بازی، آبادی روح بچه‌هاست» از این هم مضایقه کردند.
«کوچک دیدن کارهای بزرگ کار کربلایی‌هاست» می‌توان بارها و بارها گذشت کرد، ندید گرفت. می‌توان منت نگذاشت و خود را بزرگ ندید.
این کتاب را بخوانید تا با خانوادۀ کربلایی، کربلایی خانوادگی بسازید و به میزبانی واژه‌ها، حسینیۀ خانگی به‌راه بیندازید.
«در میان روضه‌هایت زندگی کردن خوش است»، یکی از یازده کتاب معرفی شده در طرح «سفیر حسین» است. این کتاب را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌های جبهۀ انقلاب اسلامی و یا کتابیکا خریداری کنید.