ایجاد اختلاف میان مقامات کشوری، شیوهای برای وحدتشکنی است
اولین نشست تبیینی، با حضور محمدحسین صفار هرندی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، چهارشنبه 19 اردیبهشت، در اولین روز از نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در غرفه مجمع ناشران انقلاب اسلامی با محوریت «وحدت ملی» برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، اولین نشست تبیینی، با حضور محمدحسین صفار هرندی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، چهارشنبه 19 اردیبهشت، در اولین روز از نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در غرفه مجمع ناشران انقلاب اسلامی با محوریت «وحدت ملی» برگزار شد.
صفار هرندی در آغاز با بیان اینکه مقوله وحدت ملی و یکپارچگی و انسجام، برای کشور و جمع بزرگی که واحد سیاسی مشخصی را شکل میدهند، طبیعی و ابتداییترین نیاز است گفت: اصلیترین نقشه کسانی که با نیت براندازی به سراغ کشورها میآیند، خدشه وارد کردن به عنصر انسجام است. پس از فتنه سال 1388، وزرای دفاع عضو ناتو در یکی از نشستهای سیاسی و استراتژیک، به مخدوش شدن ارتباط مردم با حکومت و یکدیگر تاکید کردند. در چنین طرحی ارتباط حاکمان با یکدیگر نیز باید متزلزل شود و برای تحصیل این مقصود و ایجاد تنگنا در زندگی مردم، تحریم و افزایش تحریمها را اصلی اساسی دانستند. با ایجاد چنین اختلالی، اگر ادبیات انتقادی به مرحله اعتراضی و پس پرخاشجویی برسد، رابطه حکومت و مردم مخدوش و به عبارتی سرمایه اجتماعی متزلزل میشود.
اختلاف میان مسئولین، گامی برای وحدتشکنی
صفار هرندی با تاکید بر لزوم وحدت بین مسئولین، گام بعدی را در وحدتشکنی و بر هم زدن سامانههای انسجامبخش، اختلافافکنی در سطح مقامات و مسئولین دانست و گفت: با آنکه اکنون به صورت نگرانکننده دچار این موضوع نیستیم، ولی گاهی در مدیریتهای اجرایی یا تقنینی شاهد ایجاد فضای تعارض بین دو قوه میشویم که نه تنها سبب پیشبرد امور نمیشود، بلکه حالتی خصومتآمیز نیز به خود میگیرد. این برای انسجام یک حکومت اخلالی اساسی است و خواست عمومی جامعه به هیچ وجه تنازعی از این جنس نیست. مردم میدانند که حاصل این تعارض، عقب ماندن از خدمت دستگاهها به مردم است. اما جریانی که از بیرون این آسیب را تدارک دیده، صورتی ظاهری برای آن میسازد که مردم را به دو دسته تقسیم میکند.
وی در ادامه بیان کرد: توقع میرود هوشمندی و هوشیاری، هم در سطح مقامات و هم در میان مرد، به ویژه نخبگان که نیروهای پیشران اجتماعی و سیاسی هستند، در مواقع خطر بازدارنده از ورود به عرصهای باشد که هیچ بهره داخلی ندارد.
او با اشاره به دوران جنگ و بحرانهای گذشته ایران، گفت: قدرتهای مسلط جهانی و کشورهای غربی که ما را به عنوان عنصری مزاحم برای اهدافشان تلقی میکنند، با به نتیجه نرسیدن نقشههای معمول برای مواجهه با ما، دست به عملیاتهای خرابکارانهای چون فاجعه 7تیر1360 در بخشهای حساس کشور میزنند که در کشورهای معمولی دیگر منجر به جابهجایی حکومت میشود.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: اما در ایران ما، باوجود قرارگرفتن استانهای مرزی در آستانه سقوط، باز هم ملت و کشور در زمان بحران خود را مدیریت کرده و تجربیات دشمنان ناکام مانده است. به ویژه در تجربه جنگ تحمیلی و قرارگیری در وضعیت جنگی، کشور ما که شرایطی مشابه آنچه بر مردم غزه میرود داشت بسیار عالی عمل کرد.
مشکلات مردم، گام بعدی دشمن
عضو شورای نظارت بر صداوسیما اظهار کرد: دشمن به تناسب موسمی که در آن قرار داریم، ترفندهایی به کار میبرد. آخرین برنامه بیسابقهای که به امید نقطه نهایی سقوط ما به کار گرفتند نیز، تحریمهای گستردهای بود که با اتحاد مردم، آن را خنثی کردیم و سختیهایی را که در گذشته به آسانی موجب تسلط دشمن میشد دور زدیم. ما حتی از دوستان دشمنانمان هم برای بر هم زدن این سامانه تحریمی استفاده کردیم و برای دیگران نیز الگو شدیم. حالا در تمام منطقه کسانی که با ما آرمانهای مشترک دارند، مانند ما عمل میکنند و ایمان دارند میتوان در مقابل آنان ایستاد.
وحدت ملی، ارزشمندترین سرمایه ملت
او با اشاره به اینکه وحدت ملی برای ما یک توافق داخلی است و وقتی دچار خدشه میشود، زمینه یک جنگ بزرگ داخلی، نفوذ بیگانه و تصرف سرزمینی توسط دشمن را فراهم میسازد، خاطرنشان کرد: دشمن در مقابل این ملت یکپارچه، بر تنوع فرهنگی، قومیتی و مذهبی بهعنوان ظرفیتهایی برای بر هم زدن انسجام حساب کرده و این موضوعات را مبنایی برای بهوجود آوردن بحران و اختلال کرده است.
وی افزود: آنچه در جریان تظاهرات مردم در برلین بسیار تکاندهنده و یادآورنده خطر بود، بالارفتن شانزده پرچم به نام ایران بود. دشمن، ایران مقتدر و بزرگ را تکهتکه و کوچک میخواهد؛ چنانکه عراق سوریه و لبنان را نیز اینچنین میخواستند. عملیاتهای اخیر در ایران، همه در همین جهت بود و دیدیم که عناصر وحدت ملی مورد تعرض قرار گرفت و به مرکزیت نظام اهانت شد.
وی با تاکید بر اینکه وحدت ملی ارزشمندترین سرمایه یک ملت است و باید از آن پاسداری شود بیان کرد: با وجود اینکه بهانه برای اختلافات زیاد است، ولی از کنار اختلاف در یک امت، میتوان به زایش نیز رسید. اختلاف نباید سرمایههای ملی را بسوزاند و از حد گفتمانی خارج شود و به تنازع میدانی برسد.
محمدحسین صفارهرندی در پایان عنوان کرد: بخشی از خدشه به وحدت نیز محصول غفلتهای خودمان است. گاهی ما اختلافی جزیی را به اختلافی بزرگ میکنیم؛ ولی امید است محیط کتاب و رجوع به دانایی ما را در همچین عرصههایی راهنمایی کند.