آوای درد
«آوای درد»؛ قدیمی‌ترین ترجمه فارسی از لهوف سیدبن‌طاووس
«آوای درد» قدیمی‌ترین ترجمه فارسی به‌دست‌آمده از اللهوف علی قتلی الطفوف یعنی مقتل امام حسین (ع) به روایت سیدبن‌طاووس است.
درباره اهمیت این مقتل باید گفت دست‌یابی به مقتلی جامع و صحیح‌السند و معتبر برای جامعه شیعه، دغدغه‌ای بجا بوده است و گویا تا پیش از ترجمه‌ای که در این کتاب منتشر شده است، اللهوف سیدبن‌طاووس به‌طور کامل، به فارسی ترجمه نشده است. آنچه مسلم است این کتاب را قدیمی‌ترین و شاید نخستین ترجمه فارسی از لهوف دانسته‌اند.
مترجم، لهوف سیدبن‌طاووس را به دقت و ظرافت، به نظم و در جاهایی به نثر ترجمه کرده است.
رضا قلی‌خان شقاقی تبریزی سرابی، مترجم این اثر، شاعر و تاریخ‌نویس دوره قاجار و از منشیان ناصرالدین‌شاه بوده است.
در مقدمه این کتاب، از فضل و دانش نویسنده، سخن به میان آمده و او را در ریاضی و جبر و هندسه و اخترشناسی سرآمد زمان خویش دانسته‌اند. تسلط بر زبان فرانسه و انگلیسی از دیگر ویژگی‌های نویسنده است. «بیان شیرین» و «لسان نمکین» از جمله صفت‌هایی است که نخستین ناشر کتاب، به نویسنده نسبت داده است و این کتاب را شاهدی گویا بر آن دانسته است.
آن‌گونه که پسرش، میرزا مهدی ممتحن الدوله، در مقدمه آورده، نویسنده در هفتادوشش‌سالگی در سحر نوزدهم ماه رمضان سال 1283 در سجاده نمازش، در تهران فوت کرده و در وادی‌السلام مدفون است. دست‌نوشته‌های او چندی بعد، به همت پسرش به چاپ سنگی رسیده است. او این کتاب را منتشر کرده تا «بر منابر بخوانند و رحمت به روح آن موحد صادق و مؤمن موافق فرستند.»
کتاب «آوای درد» یکی از یازده کتابی است که در طرح «سفیر حسین» در مساجد و هیئات معرفی و ترویج خواهد شد. گفتنی است این کتاب را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌های جبهه فرهنگی انقلاب و یا نرم‌افزار کتابیکا تهیه کنید.
