نشست تبیینی روایت پیشرفت انقلاب اسلامی
نشست روایت پیشرفت با حضور میلاد حبیبی نویسنده کتاب «زاده زابل» و «آرزوهای دستساز» در سی و چهارمین نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، میلاد حبیبی در نشست تبیینی روایت پیشرفت انقلاب اسلامی که کتابهایی با موضوع ادبیات پیشرفت در آن بررسی شد، به تبیین بخشهای سازنده و جذاب کتاب «زاده زابل» پرداخت و گفت: پروژه تاریخ شفاهی آقای دکتر حبیبالله دهمرده ذیل تاریخ شفاهی پیشرفت انقلاب اسلامی تعریف شد که طی این پروژه حدود ۶۰ جلسه مصاحبه بالغ بر ۱۵۷ ساعت مصاحبه و چیزی حدود یک میلیون کلمه مصاحبه با ایشان انجام دادیم. دلیل اصلی که ایشان سوژه ما در حوزه تلاش شفاهی بود، حوزه فعالیت مدیریتی ایشان است. ایشان چیزی حدود ۳۰ سال در بالاترین ردههای مدیریتی یعنی رئیس دانشگاه، استانداری سه استان و اکنون به عنوان نماینده مردم سیستان و بلوچستان خدمت کردهاند و در طول دوران ۳۰ ساله خدمتشان دستاوردهای بسیار مهم و اثرگذاری برای منطقه سیستان و بلوچستان داشتهاند.
حبیبی کتاب «زاده زابل» را ترسیم مرحلهای از فرآیند مدیریت دکتر حبیبالله دهمرده معرفی کرد و گفت: سعیمان بر این بود که مشکلات جدی آن منطقه را روایت کنیم و شیوهها، شگردها، فراز و فرودها، چالشها و تجربیاتی که دکتر دهمرده در فرآیند مدیریتی داشتند در قالب کتاب ارائه دهیم. دکتر دهمرده به لحاظ جایگاه شخصیتی، شخصیت محکمی دارند، هم به لحاظ سیستم مدیریتی که دارند و هم به لحاظ جهادی و پشتکاری که دارند.
نویسنده کتاب یکی از روایتهای جذاب کتاب «زاده زابل» را مربوط به تحصیل ایشان در دانشگاه آکسفورد دانست و گفت: یکی از روایتهای ایشان که در کتاب خیلی به دلم نشست این بود که زمانیکه دانشگاه آکسفورد درس میخواندند، بالاخره تابستانها که تمام میشد همه میرفتند اروپاگردی؛ اما دکتر دهمرده از آکسفورد میآمد سیستان و میرفت در روستاهای زهک و به دانشآموزان ریاضی درس میداد و این برای خودم نشانه خوب و مثبتی است از ایشان که یک مدیر دلسوز را نشان بدهیم. تم مدیریت ایشان شاید با خیلی از مدیران دیگر متفاوت باشد؛ از اما این عنصر دلسوزی بومی را دارند. یک جمله معروفی هم دارند که آقای حبیبی همیشه این رو بیان میکنند که همه جای دنیا برای من تنگ است جز سیستان.
حبیبی با اشاره به موقعیت سیاسی دکتر دهمرده و چالشهای جدیای که در فرآیند انجام این پروژه داشت گفت: ایشان نماینده مجلس هستند و روایتهایی که ایشان داشتند از موضوعات و اتفاقات، روایتهایی بودند که میتوانست تبعات خیلی جدی برای ایشان در عرصه سیاسی داشته باشد. این چالش ماجرا را خیلی خیلی زیاد میکرد. یعنی بخش زیادی از درگیریهایی که فرآیند کتاب طی کرد، علتش همین مسئله بود که ایشان در یک جایگاه سیاسی قرار داشتند و هرگونه صحبتی یا موضعگیری و هرگونه روایت یا بیان خاطرهای ممکن بود تبعاتی برای ایشان، کتاب و انتشارات داشته باشد. بعد دیگر مسئله، خود موقعیت جغرافیایی روایت ماست که بخش عمدهای از آن در سیستان و بلوچستان میگذرد و در این استان ما حساسیتهای امنیتی و سیاسی بسیار زیادی داریم که همه و همه باید مورد توجه قرار میگرفت.
وی در مورد عنوان کتاب و تغییر آن گفت: ما در اواخر فرآیند کتاب، اسمی را برای کتاب انتخاب کردیم تحت عنوان «یک مرد جنگی به از صد هزار» که یک بیت شعر معروف از فردوسی است. بعدها متوجه شدیم که این واژه «جنگی» که در این اسم قرار است استفاده شود، یکی از قبایل سیستان و بلوچستان هست که ممکن هست اگر این اسم برای کتاب انتخاب بشود، تبعاتی داشته باشد و چالشهایی در رابطه با آن قوم ایجاد بکند. از این دست مسائل که به خاطر اطلاعات امنیتی و سیاسی و حساسیتهایی که در مناطق وجود دارد باعث میشد که در روایتمان خیلی دقت بکنیم. نکته دیگر این بود که تلاشمان بر این بود که روایت کتاب به نوعی فاصله بگیرد از اینکه تبدیل بشود به یک کارنامه و رزومه سیاسی. یعنی تلاشمان بر این بود که بیشتر سبک مدیریتی، خاطرات و اتفاقات مثبت و مفیدی را که در یک برهه تاریخی در حوزه مدیریت و پیشرفت افتاده در بیان یک مدیر روایت بکنیم و از اینکه کتاب تبدیل بشود به یک کارنامه، جلوگیری بکنیم.
در پایان میلاد حبیبی پیشرفت انقلاب اسلامی را یک الگوی بسیار منحصر به فرد و متمایز و راهگشا در عرصه جهانی خواند و گفت: طبیعتاً در عرصه علم و فناوری و تکنولوژی و پیشرفت در جهان نگاه ویژهای مثلاً به سودگرایی و انحصارطلبی وجود دارد. بسیاری از تئوریسینهای جهان معتقد هستند که پرداختن به این دو مفهوم در عرصه اقتصادی و علمی و سیاسی خیلی مورد توجه است. اما ما در پیشرفتهای خودمان شاهد الگوی جدیدی هستیم که آرمان و دورنما و هدفش چیزی جز سودگرایی و انحصارطلبی است و اگر شرکتهای دانشبنیان ما، دانشمندان ما، فرهیختگان ما و علمای ما دارند میروند به سمت علم و پیشرفت، دلیلش این است که خداوند از علما، از فرهیختگان، از دانشمندان پیمان گرفته که در برابر گرسنگی مظلوم و سیری ظالم سکوت نکنند و آرام نشینند. تصورم این است که ایده و الگوی انقلاب اسلامی در حوزه علم و فناوری و پیشرفت دارد چنینی مسیری را دنبال میکند که بتواند با قدرتمندشدنش از مظلومین در برابر کسانی که به دنبال چپاول و به استعمار و ظلم و غارت جهان هستند دفاع و پشتیبانی بکند و باعث ایجاد و گسترش هرچه بیشتر صلح و آرامش و آسایش در جهان بشود.